Historia sukni ślubnej - jak wyglądał strój Panny Młodej na przestrzeni wieków.
Czy zawsze suknia ślubna była biała?
Przez lata suknie ślubne wykonywane były tak, by odzwierciedlały status społeczny panny młodej - modnie, z najlepszych dostępnych materiałów i to materiałów w takiej ilości, by odzwierciedlały zasobność posagu. Niejednokrotnie panna młoda „ginęła” w sukni uszytej z kilkudziesięciu metrów egzotycznej, orientalnej tkaniny, zdobionej szlachetnymi kamieniami - wszak ślub od zawsze był ważnym wydarzeniem w wymiarze społecznym, czymś więcej niż ceremonią wiążącą narzeczonych. Łączyły się dwie rodziny, czasem nawet dwa kraje - śluby bywały zawierane w celach politycznych i gospodarczych, co wymuszało reprezentacyjność; bogactwo kolorów drogich tkanin, welwetu, futer czy jedwabiu. Biedniejsze panny młode nosiły podczas ślubu swoje najlepsze stroje kościelne. Na wsi z kolei stawiano przede wszystkim na praktyczność; rodzaj tkaniny oraz kolory ubrania musiały się łatwo prać. Stroje ludowe zaczęły służyć jako stroje ślubne dopiero na przełomie XVIII i XIX wieku.
Na przestrzeni wieków fason sukni podporządkowany był panującej w danym czasie modzie a kolory często dobierano zgodnie z symboliką. Panny młode kroczyły do ołtarzy w sukniach różowych, gdyż róż był odpowiednim kolorem dla młodych kobiet, zielonych - symbolizujących nadzieję, czy błękitnych, nawiązujących do szat Maryi Dziewicy. Unikano czerni zarezerwowanej na czas żałoby oraz czerwieni - kojarzącej się z lekkimi obyczajami. W Polsce wyjątkowo, gdy po upadku narodowowyzwoleńczych powstań, w okresie zaborów, kobiety przywdziały żałobę narodową, ówczesne panny młode stawały przed ołtarzem w czarnych sukniach. Jedynym ślubnym akcentem był biały, choć zdarzało się, że i czarny, welon.
ŚREDNIOWIECZE
RENESANS
Biel nie zawsze niewinna
WIEK XVII
PIERWSZE CESARSTWO
Przełomowy rok 1840
WIEK XIX
KONIEC XIX WIEKU
LATA 20. XX WIEKU
II WOJNA ŚWIATOWA
LATA 50. XX WIEKU
Suknia ślubna Audrey Hepburn
To też już legenda. Choć krótka, nie była wcale ekstrawagancka jak na tamte czasy. Zaprojektowana przez dom mody Balmain, uszyta z białej organdyny. Przypomina suknię ślubną, jaką aktorka miała na sobie w filmie „Funny face”.
LATA 50. XX WIEKU.
LATA 60. XX WIEKU
Ślubne suknie w PRL-u
Czasy PRL-u nie były łaskawe dla mody ślubnej. Ponieważ władza próbowała zastąpić śluby kościelne cywilnymi, panie zaczęły występować nie w sukniach, a w 'eleganckich', średnio urokliwych garsonkach.
"Zasłynęła" w latach 50-tych Nowa Huta, gdzie parze młodej zdarzało się przyjść na ślub tak jak stali, prosto z pracy, czyli w waciakach i gumowcach, poganiając urzędników aby się pośpieszyli z formalnościami. Nowohuccy urzędnicy często wymuszali na młodych, pod groźbą nieudzielenia ślubu, aby przybywali w stosowniejszych strojach.
Nowym, komunistycznym tendencjom dzielnie opierała się wieś, gdzie ślubne tradycje były silnie zakorzenione i gdzie przywiązywano ogromną wagę do obrzędowości. I to właśnie wielkie migracje wiejskiej ludności przyczyniły się do tego, że biała suknia narodziła się w Polsce na nowo. Dzięki, „zacofaniu”, jak mówiono wówczas, wiejskich dziewczyn, od lat 60-tych zaczęto USC oficjalnie nazywać Pałacami Ślubów. Zwyczajna, szybka formalność zamieniła się w miłą ceremonię.
Współcześnie
Tyle jeśli chodzi o strój Panny Młodej w kulturze zachodniej. Jeśli chcesz się dowiedzieć jak zmieniały się stroje weselne, warto odwiedzić Muzeum Wiktorii i Alberta w Londynie. Tam można zobaczyć jak zmieniały się białe suknie ślubne wraz z trendami mody od 1775 roku do dnia dzisiejszego.
Warto pamiętać, że podczas wyboru kreacji na ten wyjątkowy dzień warto przede wszystkim kierować się sercem i swoim marzeniem. Wtedy na pewno będziesz najpiękniejszą Panną Młodą.
Dodaj komentarz